Net voor de kerst heeft de Hoge Raad zich desgevraagd uitgelaten over de mogelijkheid om, in het geval van een ontslag op staande voet van een werknemer, voor de zekerheid een voorwaardelijk ontbinding van de arbeidsovereenkomst te vragen.

Dit laatste voor de situatie dat de kantonrechter in een bodemprocedure het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig verklaart. Door de wijzigingen in het arbeidsrecht per 1 juli 2015 was onduidelijk of een voorwaardelijke ontbinding van de arbeidsovereenkomst, namelijk voor het geval de rechter in een latere procedure de arbeidsovereenkomst in stand zou laten, nog mogelijk was, mede ook gelet op het per 1 juli 2015 ingevoerde recht van hoger beroep tegen de uitspraak van de Kantonrechter. Een voorwaardelijke ontbinding beschermt de werkgever tegen de mogelijkheid dat, soms na jaren procederen, zou komen vast te staan dat het gegeven ontslag op staande voet niet rechtsgeldig zou zijn geweest.

De Hoge Raad heeft in haar uitspraak nu onder meer bepaald dat een voorwaardelijk ontbindingsverzoek alleen mogelijk is als de betreffende kantonrechter zélf oordeelt dat het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig is geweest. Volgens de Hoge Raad kan de kantonrechter de arbeidsovereenkomst niet ontbinden met het oog op een eventueel hoger beroep waarin het Gerechtshof, anders dan de Kantonrechter, het ontslag op staande voet niet rechtsgeldig zou achten.

Voor de praktijk betekent dit toch een beperking van de bescherming van de werkgever en een extra punt van aandacht bij een ontslag op staande voet. Bovendien kan ook tegen de beschikking tot voorwaardelijke ontbinding hoger beroep ingesteld worden.